Kippfest PRESENTEERD
METEN is WETEN
of
NEUSHAAR
(niet een musical)
Ouder worden!! Het nadeel is dat ik al
mijn aanlokkelijke gouden lokken ben verloren :-( Maar! Het voordeel
is dat ik haar op allerlei spannende, onverwachte plaatsen erbij heb
gekregen. Het is (nog) niet zoveel als ik door de jaren heen kwijt ben
geraakt, maar doordat ik A( zowieso een genie was, ben, en zal zijn
geweest en B( ik nog wijzer ben geworden met de jaren, zie ik dat als
een geschenk. Moet ik persé een volume van haren op mijn schouders,
uit mijn oren hebben groeien? Nee. Ik ben met minder tevreden. Kabbelend
door de jaren, voortijdig handen geschud met de dood op mijn hoofd en
nu vrede met het nakend einde in al zijn (of haar) tot(k)aalheid. Zonder
haar ben ik op de wereld gekomen, met plukjes haar op rare plekken zal
ik vertrekken.
Vredig het lot en zo het leven overpeinzend wreef ik mij iets van zes
jaar geleden over mijn neus. Pardon? Wat was dat? Ik fronstte mijn wenkbrauwen
en wreef nog een keer. Weerstand?? Wat zullen we nu aan mijn belevingswereld
hebben?
Nog een keer wrijven. Het was een HAAR. Een heel klein stug minihaartje.
Op mijn NEUS? Alles wat stug en raar qua haar voelt moet ERUIT. Maar,
zo om mij heen kijkend in mijn herinneringen, besef ik dat ik op kantoor
was! Geen pincet!! Harder fronsend probeerde ik het haartje tussen nagel
en vinger te pakken. Verdomme. Net te kort. Ik! Kreeg! Het! NIET TE
PAKKEN!!
Nog vijf keer wrijven. En dan nog eens zes. Of zeven. FUCK!! KUT!! HET
MOET ERUIT!!! Licht hijgend keek ik om mij heen. Mijn collega's allemaal
druk aan het werk. MAAR DIE HAAR DAN??
Ik weet niet goed waarom (misschien corona dementie ik heb twee
keer corona gehad en ik vond er geen REET aan) maar ik kan mij
niet meer herinneren wat er toen gebeurde. Alles is een zwarte waas.
Kreeg ik het haartje uiteindelijk te pakken met mijn nagels? Moest ik
voortijdig afsluiten om naar huis te rennen om mijn pincet te vinden?
Niemand weet het. Ik vraag het iedereen, klampend aan hun schouders,
of ze het mij alstublieft kunnen vertellen maar die dan ook maar allemaal
alsof ze van niets weten (misschien corona dementie ik heb twee
keer corona gehad en ik vond er geen REET aan).
Het bewijs nakijkend (daar kom ik zo op terug!! SPANNEND!)
denk ik dat ik geslaagd ben het met mijn nagels eruit te pulken. Zes
van de bewaarde haren (Jaja ik kom er zo op terug zei ik toch)
zaten in de haarpot (JA ZO) die ik op mijn werk bewaarde voordat
ik de haarpotten consolideerde tot één grote haarpot thuis.
Hier was het verhaal ten einde gekomen, natuurlijk, en alles wat al
was zou goed zijn... Als het niet was VOOR DE KRATER OP MIJN NEUS.